جمعِ «اَلسَّبْت» دو واژۀ «أسْبُت» و «سُبوت» است.
«أیّامُ السَّبتِ» نیز به معنای «روزهای شنبه» یا «شنبه‌ها» می‌باشد.
واژۀ «سَبْت» در عربی و «شنبه» در فارسی هر دو از واژۀ «شَپَت» به معنای «استراحت» در زبان عِبْری برگرفته شده است؛ زیرا شنبه روز استراحت و تعطیل نزد قوم یهود بوده است. «شَپَت» در گذر زمان نون وِقایه گرفته است؛ مانند تُباکو (Tobacco) که «تَنباکو» شده است.
نام‌شناسی و ریشۀ واژه‌ها
این مطالب بخشی از کتاب دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها نوشته اینجانب است. با ذکر منبع استفاده از این مطالب بدون اشکال است.
عادل اشکبوس
استاد دانشگاه و دبیر دبیرستان‌های تهران
زبان‌شناس و پژوهشگر در ریشه‌یابی نام‌ها و واژه‌ها
دارای بیش از 50 تألیف از جمله بزرگ‌ترین فرهنگ کاربردی فارسی به عربی
طبقه بندی موضوعی
-
ریشۀ ضرب المثل
(۳۱) -
ریشۀ اصطلاح
(۱۱) -
ریشۀ نام شهر
(۵۹) -
ریشۀ واژه
(۱۹۶) -
ریشۀ نام
(۱۶۲) -
زبان شناسی
(۱۲) -
خواندنی ها
(۴) -
زبانها و گویشهای ایران
(۴) -
ریشه نام رود، کوه، منطقه
(۱) -
واژگان عربی
(۶۴) -
زبان عربی
(۲۳)
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
پیوندهای روزانه
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.