واژگان دارای همزۀ پایانی «ئ»:
در زبان فارسی همزۀ پایانی ماقبل مکسور در واژهها به ی تبدیل شدهاند؛ مانند:
مُنشِئ: پدید آورنده (اسم فاعل از یُنشِئُ) = مُنشی
قارِئ: خواندده (اسم فاعل از قَرَأ) = قاری
خاطِئ: گنهکار ( اسم فاعل از خَطَأ) = خاطی
مَبادِئ: پایه ها (جمعِ مَبدَأ) = مَبادی
ناشِئ: پیدا شونده (در فارسی یعنی تازه کار) (اسم فاعل از نَشَأَ) = ناشی
بادِئ: آغاز کننده (اسم فاعل از بَدَأَ) = بادی مانند اصطلاح «در بادی امر»
دانشنامۀ نامها و واژهها