ریشۀ واژۀ خربزه چیست؟

خربزه یعنی میوۀ خوشبوی آبدارِ بزرگ که در عربی بَطّیخ در کُردی خَرویزَه در ترکی یمیش، گوهون یا گاوئین گویند. در فرانسه باستیک گفته می‌شود که به نظر همان بطیخ عربی است.
میوۀ خوشبودارِ کلان، چرا که «خَر» به معنای «کلان» و «بُزه» به معنای «میوۀ شیرین و خوشبودار» است. چون خربزه به نسبتِ اکثرِ میوه‌ها کلان و خوشبودار است؛ لِهٰذا به این اسم مُسَمّیٰ گردید. (غیاثُ اللُّغات) (آنَندراج).  دانش‌نامۀ نام‌ها و واژه‌ها. انتشارات مدرسه.