ایرانیان پنج حرف «گ چ پ ژ ڤ» را به الفبایی که در دورۀ اسلامی جایگزین خطّ اَوِستایی و خطّ پَهلَوی شده بود، افزودند. حرف «ڤ» فاء اَعجَمی نام داشت و صدای «V» در انگلیسی را داشت. در خطّ کنونی فارسی شُکوه (دارای صدای کشیدۀ ـو) و شِکْوه (دارای صامت وْ) یک گونه نوشته می‌شوند. اگر فاء اعجمی که در سدۀ چهارم و پنجم بود، هنوز به کار می‌رفت، امروزه «شِکْوه» را «شِکڤه» می‌نوشتیم.
نام‌شناسی و ریشۀ واژه‌ها
این مطالب بخشی از کتاب دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها نوشته اینجانب است. با ذکر منبع استفاده از این مطالب بدون اشکال است.
عادل اشکبوس
استاد دانشگاه و دبیر دبیرستان‌های تهران
زبان‌شناس و پژوهشگر در ریشه‌یابی نام‌ها و واژه‌ها
دارای بیش از 50 تألیف از جمله بزرگ‌ترین فرهنگ کاربردی فارسی به عربی
طبقه بندی موضوعی
-
ریشۀ ضرب المثل
(۳۱) -
ریشۀ اصطلاح
(۱۱) -
ریشۀ نام شهر
(۵۹) -
ریشۀ واژه
(۱۹۶) -
ریشۀ نام
(۱۶۲) -
زبان شناسی
(۱۲) -
خواندنی ها
(۴) -
زبانها و گویشهای ایران
(۴) -
ریشه نام رود، کوه، منطقه
(۱) -
واژگان عربی
(۶۴) -
زبان عربی
(۲۳)
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
پیوندهای روزانه
