قَنبَر: نام غلامِ خاصّ حضرت علی (ع). ریشۀ نام قنبر در فرهنگ‌های لغت نیامده است.
در جایی بدون ذکر منبع، ریشه‌اش را «غَم‌بَر» یعنی از بین برندۀ غم گفته‌اند.
در جایی دیگر ریشه‌اش را حَبَشی دانسته‌اند؛ امّا هیچ یک مستند نیستند.
در «لِسانُ الْعَرَب» تنها آمده است «اِسمُ رَجُلٍ: نام مردی»؛
سپس در ادامۀ واژۀ قنبر به دو واژه که به نظر می‌رسد هم‌ریشه‌اش باشند اشاره شده و چنین آمده است:
القِنْبیر والقُنَیْبیر: ضَرْبٌ مِن النَّبات. اللَّیْث ...
یعنی: قِنبیر و قُنَیبیر، گونه‌ای گیاه، شیرِ درنده. دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها.
