نام‌شناسی و ریشۀ واژه‌ها

این مطالب بخشی از کتاب دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها نوشته اینجانب است. با ذکر منبع استفاده از این مطالب بدون اشکال است.

نام‌شناسی و ریشۀ واژه‌ها

این مطالب بخشی از کتاب دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها نوشته اینجانب است. با ذکر منبع استفاده از این مطالب بدون اشکال است.

نام‌شناسی و ریشۀ واژه‌ها

عادل اشکبوس
استاد دانشگاه و دبیر دبیرستان‌های تهران
زبان‌شناس و پژوهشگر در ریشه‌یابی نام‌ها و واژه‌ها
دارای بیش از 50 تألیف از جمله بزرگ‌ترین فرهنگ کاربردی فارسی به عربی

زبان کردی و گویش­های آن

زبان کردی یکی از زبان­های هند و اروپایی است که زبان­شناسان آن را در گروه زبان­های ایرانی شمال غربی آورده‌اند. آنچه که امروزه کردی نامیده می­‌شود گویش­‌های گوناگونی است که گاه اختلاف آنها چندان است که گویشوران سخن همدیگر را به سختی در می­یابند، ولی دارای همانندی های فراوان است؛ دلیل اختلاف گویش‌­های کردی ، دوری از همدیگر، بودن در چند کشور، نبودن ارتباط و همسایگان مختلف است.

گویش­‌های کردی را شاید بتوان این گونه بخش‌بندی کرد:

کردی شمال غربی:

دربرگیرندۀ گویش کرمانجی و شاخه‌­های آن است. این گویش در استان‌های کردنشین ترکیه (دست کم ده استان جنوب شرقی آن)، سوریه (در قامِشْلی و پیرامون آن)، بخش‌­هایی از کردستان عراق، آذربایجان غربی در  ایران و شمال خراسان (قوچان و پیرامون آن)، مناطقی از جمهوری­‌های ارمنستان، آذربایجان، گرجستان و ترکمنستان رایج است.

کردی شمالی:

که دربرگیرندۀ گویش سورانی و شاخه های آن است و در بیشتر کردستان عراق (مانند سلیمانیه) و ایران (بیشتر استان کردستان و جنوب آذربایجان غربی) بدین گویش سخن می‌­گویند. شاید بتوان لهجۀ جافی (روانسر و جوانرود) و گویش اردلانی و کامیاران را با وجود تفاوت‌هایی به این گروه نسبت داد.

کردی هورامی:

که گویشورانش در اورامانات ایران (پاوه و مریوان) و عراق (حلبچه) پراکنده‌اند. زبان این گروه با همه گویش‌های کردی بسیار تفاوت دارد و بسیار با اوستایی همانندی دارد.

 برای نمونه «چیش ماچی؟» یعنی «چه می‌گویی؟»

در حالی که در سورانی «چی ده لی؟» در لکی «چَه موشی؟‌» در کرمانشاهی «چِیشی؟» در بدرۀ ایلام «چَه ایژی؟»  در لُری ملایر «شی مووی؟»  با این جمله بسیار فرق دارد.

کردی جنوبی:

دربرگیرندۀ کَلهُری، ایلامی و لَکی است.

کردی جنوبی به گونه­های زیر بخش‌بندی  می­شود:

1-کردی کلهری: در کرمانشاه و بخش­هایی از استان ایلام، رایج است و با گویش کردی ایلامی فرق ناچیزی دارد.

2-کردی ایلامی :گویش بیشتر مردم استان ایلام که با تفاوت های ناچیزی در شهرهای ایلام، مهران، سرابله ، بدره، بخش‌هایی از نواحی جنوبی استان مانند دهلران، دره شهر، آبدانان و بخش­هایی از کشور عراق مانند مندلی، بعقوبه، دیاله، شیخ سَعد، علی‌شرقی، علی‌غربی، و خانقین و نیز  زُرباتیه و بدره و جُصان بدان سخن می­گویند.

3-لکی: این گویش به گونه­ای گسترده در استان­های لرستان، کرمانشاه، همدان و بخش­هایی از ایلام گویشوران بسیاری دارد. مردم کلاردشت مازندران نیز لکی می‌گویند. در نزدیکی رودسر گیلان نیز لک‌ها بسیارند. در ترکیه در نزدیکی آنکارا و در داغستان قفقاز نیز لک زبان هست. لک­های ترکیه، داغستان و گیلان و کلاردشت در گذشته به این دیار کوچ کرده‌اند. در نزدیکی شیراز نیز بازماندگان ایل زند از گروه کریـمخان زند نیز هنوز زبان خود را حفظ کرده‌اند.

گویش مردم ایلام و خانقین و مندلی و ... فَهلَوی (فیلی) نیز نامیده می­شود. فَیلی همان فَهلَوی است.

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی