«بِئْر» به معنای «چاه» و جمع مکسّر آن «آبار» است. امّا طبقِ قاعده جمعِ «بِئر» باید «أَبآر» شود. در گویش عامیانه «بیر» و جمعش «أَبیار» گفته میشود. مانند «مسجد ابیار علی» در مدینۀ منوّره [1]؛ کلمۀ بئر مؤنّث معنوی است. [2]
[1] یقع مسجد ذی الحلیفة (أبیار علی) على الجانب الغربی من وادی العَقِیق المبارک فی المنطقة المعروفة باسم "أبیار علی" و یطلق علیه البعض مُسمّى مسجد أبیار علی أو آبار علی. و یبعُد عن المسجد النبوی قرابة أربعة عشر کیلومترا.
[2] بِئر: (اسمٌ) الجمع : أبْؤُرٌ و أبْآر و آبار و بِئار ، وَ قَد تَقَدَّمَت الهمزة عَلَی الباءِ (أَبئار !أَأْبار) فَأَصبَحَت آبار.
البِئْر : حفرةٌ عمیقةٌ ، یُسْتَخرَجُ مِنها الْماء أو النِّفْط و غَیرِهِما.
