نام‌شناسی و ریشۀ واژه‌ها

این مطالب بخشی از کتاب دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها نوشته اینجانب است. با ذکر منبع استفاده از این مطالب بدون اشکال است.

نام‌شناسی و ریشۀ واژه‌ها

این مطالب بخشی از کتاب دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها نوشته اینجانب است. با ذکر منبع استفاده از این مطالب بدون اشکال است.

۲۱۰ مطلب با موضوع «ریشۀ واژه» ثبت شده است

روی ادامۀ مطلب کلیک کنید.

ریشۀ واژۀ شکر

نَبـیّ در اصل نَبیء و از ریشۀ نَبَأ به معنای خبر بوده که به نبیّ تبدیل شده است

[اِزْدادَ، یَزْدادُ، اِزْدیاد = اِفْتَعَلَ، یَفْتَعِلُ، اِفْتِعال] اِزتَیَدَ! اِزْتَادَ ! اِزْدادَ

اکتشاف یافتن چیزی است که قبلاً بوده و مانع و پوششی جلوی دیدن را می­‌گرفته است؛

ولی اختراع یعنی پدید آوردن چیزی که قبلاً نبوده است

واژۀ «چوبان» در اصل «چوب+بان» بوده است. آن که چوب در دست دارد تا چارپایان را مهار کند. چوب‌بان برای سادگیِ گفتار به چوپان دگردیسی یافته؛ سپس شُبان و شَبان شده است. خوانشِ درست، شُبان است که در کردی شُوان و در فارسی شَبان شده است.

ریشۀ نام عاشوراء

 

«پاسُخ» از دو بخش «پاد» به معنای «ضد» و «سخن» ساخته شده است. «پاسُخ» در اصل «پادسُخَن» بوده است. «پاد» در «پادزَهر» و «پادتَن» نیز یافت می‌شود.

پاسخ یعنی آنچه در برابر سخن دیگری می‌گوییم.

«جواب» واژه‌ای عربی است.