معنای کلمۀ «قُربان» در فارسی و عربی فرق دارد؛ اَلْقُرْبَان جمع آن اَلْقَرَابِین است.
آنچه که مسلمانان در راه خدا قُربانى کنند. «قربان» در فارسی «قربانی» گفته شده است.
اصل معنای «قربان» نزدیک شدن و مصدری از فعل «قَرُبَ» است.
قَرُبَ ـُ قُرْباً و قُرْبَاناً و قِرْبَاناً : نزدیک شد. قَرُبَ مِنْهُ وَ قَرُبَ إلَیْه : به او نزدیک شد.
