واژۀ «چوبان» در اصل «چوب+بان» بوده است. آن که چوب در دست دارد تا چارپایان را مهار کند. چوب‌بان برای سادگیِ گفتار به چوپان دگردیسی یافته؛ سپس شُبان و شَبان شده است. خوانشِ درست، شُبان است که در کردی شُوان و در فارسی شَبان شده است.
- اسکل یا اسکول یعنی چه؟
- ترجمه نوحه تزورونی باسم کربلایی
- معنای ماکو در لهجه عراقی
- بنات چه جمعی است؟
- ریشۀ نام اردبیل
- ریشه یابی « دَمت گَرم ! » :
- اصطلاحات عامیانۀ میان جوانان
- فرهنگ لغت جَهرُمی
- معنای اصطلاح «سالبه به انتفاء موضوع» چیست؟
- ترجمه ترانه میرزا کوچک خان برای آشنایی با زبان گیلکی