می گویند «شیر» در عربی نامهای بسیاری دارد و بیش از صد نام ذکر کرده اند؛ امّا در حقیقت این اسمها صفتهای شیر هستند. بسیاری از این اسمها نیز کاربرد ندارند؛ مثالهای معروف عبارت اند از: حَیدَر، غَضَنفَر، ضِرغام، ضَیغَم، فِرناس، قَسوَرَة، هَیثَم، لَیث، عَبّاس، لَبُـؤَة (شیر ماده)[1]
[1] أَسَدٌ: (اسمٌ) الجمع : آساد و أُسْد و أُسُد و أُسُود، حیوان مفترس یشمل الذکر و الأنثى و یطلق على الأنثى أسدة و لَبُؤَة و له فی العربیّة أسماء کثیرة أشهرها اللیث و الضیغم و الغضنفر و الضرغام.
هذا الشِّبل من ذاک الأسد : یُشبه الابن أباه فی صفاته.
الأَسَدُ أحد بروج السماء ، بین السرطان و العذراء
أسد الله : حمزة بن عبد المطلب 7
بین فکَّیّ الأسد : فی خطر ، فی مَأزَق، حِصَّة الأسد : الجزء الأکبر
