نَرسی در اوستا: نَئیریوسَن، پارسی میانه: نَرساه، فرشته و ایزدی است؛ مانند: جبرئیل آورندۀ وحی، نَرسی پیکِ اهورمزداست. در پهلوی: «نَئیریوسَنگ». همین کلمه است که در فارسی تبدیل به «نَرسی» شده است. (از حاشیۀ بُرهان قاطع. چاپ مُعین). نام پسر گودَرز است و او از اشکانیان بود. (بُرهان قاطع).
ز یک دست گودرزِ اشکـانیـان چو بیژن که بود از نژادِ کیان
چو نَرسی و چون اورمُزدِ بزرگ چو آرش که بُد نامدارِ سِتُرگ (فردوسی)
