در کتاب «لِسانُ الْعَرَب» دربارۀ معنای نام زبیده چنین آمده است: زُبَیْدة لَقَبُ امْرَأَةٍ قیلَ لَها زُبَیْدةُ لِنِعْمَةٍ کانت فی بَدَنِها وَهیَ أُمُّ الأَمینِ مُحَمَّدُ بنُ هٰرونَ. یعنی: زبیده، لقبِ زنی است که به دلیل نعمتی که در بدنِ خویش داشته است، این گونه نام گرفته است.

در اینجا نام زبیدة از «زُبْد» برگرفته شده است. زبیده را می­توان «خوش اندام» معنا کرد.