کلمات «اَلَّذی» ، «اَلَّتی» و «اَلَّذینَ» در زبان عربی «اسم موصول» نام دارند.

اَلَّذی و اَلَّتی: کسی­که / اَلَّذینَ: کسانی­که

اَلَّذی یَجتَهِدُ فی حَیاتِـهِ، فَـهوَ یَنجَحُ.

اَلَّذینَ یُحاوِلونَ فی أَعمالِهِم، فَهُم یَنجَحونَ.

هرگاه اسم موصول بعد از یک اسمِ دارای «اَلـ» بیاید، به معنای «که» است.

اَلْمُعَلِّمونَ یُحِبّونَ الطُّلّابَ الَّذینَ یَحتَرِمونَ زُمَلائَهُم.

ذَهَبتُ إلَی الْمُتحَفِ الَّذی فیهِ آثارٌ ما قَبْلَ الْإسلامِ.

رَجَعتُ مِنَ الْـمَکتَبَةِ الَّتی قُرْبَ بَیتـی.

و در آغاز جمله به معنای «کسی­که» ، «کسانی­که» و «چیزی­که» است.

﴿... وَ الَّذینَ یَکنِزونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا یُنفِقونَها فی سَبیلِ اللهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذابٍ أَلیمٍ﴾ اَلتَّوبَة: 34