«عِندَک»، «لَکَ» و «لَدَیـکَ» هر سه به معنای «داری» اند.
در زبان عربی با وجود این همه وسعت مصادر، مصدری معادل «داشتن» وجود ندارد.
«ما عِندَکَ»، «لَیسَ لَدَیکَ» به معنای «نداری» است.
«کانَ عِندَکَ» یعنی «داشتی».
در گویش حجازی و چند کشور دیگر «فـی» تقریباً به همین معنا به کار میرود.
مثلاً «فی فُلوس؟» یعنی «هَل عِندَکَ نُقودٌ؟: پول داری؟»
