ریشۀ واژۀ گیلاس

گیلاس

یافتن کلمۀ گیلاس در متون کهن فارسی مانند جستن نخود سیاه است. شاید به این دلیل که ریشه‌­اش فارسی نباشد.

در عربی «کَرَز» ، در ترکی استانبولی «کرس» ، در ارمنی «گیراس» ، در لاتین «کراسوس cerasus» ، در فرانسه  «cerise»، در انگلیسی « cherry» و در آلمانی « kirische» گفته می­‌شود.

در دیگر زبان های اروپایی نیز کمابیش این گونه است.

گفته می‌شود یکی از سرداران روم باستان آن را از آسیای کوچک به ایتالیا برد.

جالب است که در فرهنگ زبان عربی نام مشترکی برای آلبالو و گیلاس وجود دارد؛ امّا امروزه در گفتار مردم به آلبالو «کرز حامِض» و به گیلاس «کرز حُلو» می‌گویند. حامض یعنی ترش و حلو یعنی شیرین.