ریشۀ واژۀ نِزاکَت:
ظاهراً نِزاکَت واژه‌ای عربی و بر وزنِ «فِعالَة» است؛ مانند نِظارَة؛ امّا این گونه نیست. نزاکت واژه‌ای من‌درآوردی و از ریشۀ «نازُک» است. «نازک» واژۀ فارسی است. پس بردنِ آن به وزنِ فِعالَة کاری خنده‌دار است.
نزاکت در فارسی معاصر به معنای رفتارِ پسندیده است.
دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها. عادل اشکبوس
