شاید قلندر شکل عربی شدۀ کلانتر به معنای بزرگ‌تر باشد.
همچنین برخی را باور آن است که از آنجا که قَلَندَرها سر را میتراشیدند؛ بنابراین شاید گونۀ اصلیِ واژۀ قَلَندَر «کَل‌اَندَر» بوده باشد؛ (کَل: کچل + اندر: درون)
این بیت شعر «حافظ» گواهِ سخن این نظر است:
هزار نکتۀ باریکتر ز مو اینجاست نه هر که سر بتراشد قلندری داند
