خَفَن یعنی چه؟

«خَفَن» به این معانی است: «مایۀ ترس» ، «مایۀ شُکوه» ، «گیرا» و «بامزه»

شاید واژۀ «خَفَن» هم‌ریشه با خَفه باشد. تصویر یا صحنۀ خفن، گویی آدمی را خفه می‌کند. کسی که صحنه­‌ای زیبا، وسوسه‌انگیز و گیرا را می‌بیند؛ برای چند دمی نَفَس در سینه‌اش زندانی می‌شود؛ گویا دارد خفه می­شود.

آمدن دو حرف «خ» و «ف» در کنار هم، اشاره به گونه‌ای بی‌حسّی و نهفتگی دارد؛ مانندِ خفه، خَفَقان، خُفتن، خِفت کردن، خِفّت، خَفا ...

شاید نیز ریشۀ آن خَوفناک یعنی ترسناک باشد که کم‌کم «خوفناک» دگرگون و خفن شده است:

خَوفْناک ï خَفْناک ï خَفَناک ï خَفَن