دربارۀ ریشۀ نامِ «کُرد» سخنان گوناگونی گفته شده است:
1. «کُرد» از «گُرد» به معنای «پهلوان» گرفته شده است. «شَرَف‌خان بدلیسی» چنین نظری دارد و «کُرد» را به معنای «دلاور، شمشیرزن» گرفته است. «اِستِرابون» تاریخ‌نگار و جغرافی‌دان یونانی در کتاب «جغرافیای مناطق تحت کنترل هخامنشیان» از کردستان با نامِ «گوردیان» یاد کرده است که شباهت بسیاری به «گُرد» دارد.
2. «کُرد» از «کورت» به معنای «کوچ‌نشین، چادرنشین» گرفته شده است.
3. «گادفری رولز» خاورشناس انگلیسی می‌گوید: نامِ «کُرد» از «کاردا» سومری است. این نام در لوح‌های سفالی سومری هزارۀ سوم پیش از میلاد یافت شد. «گِزنفون» تاریخ‌نگار یونانی واژۀ «کُردو» را در اشاره به همۀ غرب ایران به کار برده است.
4. نوشته‌های «سُریانی» از نام‌های «هورْدانای» ، «کوردانای» و «کوردانای» برای اشاره به «کُرد» بهره بُرده‌اند.
