فَرَزْدَق معرَّب واژۀ فارسیِ پَرازدَه است. (پرازده: تکّۀ گلوله‌ کرده از خمیرِ آردِ گندم به اندازه‌ای که یک نان پخته شود؛ تکّۀ گلوله شدۀ خمیر ترش، چانۀ نان).