ریشۀ نام عطارد

عُطارِد: در فارسی عَطارُد گفته می­شود و واژه­ای عربی برگرفته از «عَطْرَدَ» است. عُطارِد در فرهنگ لغت لِسانُ الْعَرَبِ ذیل «عطرد» به معنای «اَلْمُتَتابِعُ فی سَیْـرِهِ» آمده است؛ یعنی: «پی‌­درپی آینده». این نامگذاری اشاره به سرعت چرخش آن به دور خورشید است؛ زیرا نزدیک­ترین سیّاره به خورشید است. نام لاتینیِ عطارد مِرْکوری «Mercury» نیز نزدیکیِ معنا به آن دارد؛ زیرا مِرکوری، ایزدِ پیام‌­آورِ خدایان و دارای بال­‌های بزرگی است. نام عطارد یا مِرکوری یادآور سرعت دَوَران آن پیرامونِ خورشید است.