«جِرْجیس» را معرَّب یعنی عربی‌شدۀ «گریگر» یا «جورج» دانسته‌اند. او پیامبری در «موصِل» در «شام باستان» پس از حضرت عیسی (ع) بود. نامِ او در ادبیات فارسی با یک ضرب‌المثل همراه شده است: روباهی خروسی شکار کرد. خروس برای آخرین درخواست از او خواست پیش از خوردنش نام پیامبری را بر زبان بیاورد. روباه نام جرجیس را بر زبان آورد تا دهانش بسته بماند و خروس نگریزد.