آغاجَری، آقاجَری (آغاجْ اَری) ایلی ترک تبار، ساکن اطراف بهبهان هستند. آغاجری پیوندی از دو واژۀ ترکی «آغاج» به معنای «درخت» و «اَر» به معنای «مرد» است که به معنای «مرد بیشه» است. گروهی از ترکان در پی چیرگی سپاه خونریز مغول زادگاه خود را که نزدیک رود سیحون بود ترک گفته و رهسپار ایران و جاهای دیگر شدند. گروهی از اینان به شمال خوزستان کوچیدند و نام آغاجری از نام اینان برگرفته شده است. با گذشت زمان این ترکان مهاجر در میان عشایر دیگر پخش شدند.
آغاجری نام روستایی در آذربایجانشرقی نیز هست.
