نام اصلی و ایرانی جزیرۀ ابوموسی «بوموسو» است که به تقلید از نوشته‌های عربی «بوموسی» و «ابوموسی» گفته و نوشته شده است.

بایسته است که در نوشته‌های پارسی نام این جزیره را درست و با توجّه به ریشۀ ایرانی آن، «بوموسو» بنویسم و بخوانیم.

واژۀ فارسی «بوموسو» از دو بخش اصلی تشکیل شده است. بخش نخست بوم به معنای سرزمین است. بخش دوم آن «سُو» همان «سُوز» یا «سبز» است.پس ترکیب «بوم و سُو» نام اصلی و ایرانی این جزیره است که معنای آن بوم سبز یا سرزمین سبز است.

در تائید این نکته، به نام‌های فارسی دیگر این جزیره نیز می‌توان اشاره کرد که دربرگیرندۀ هر دو جزء بوم و سبز هستند. این جزیره نزد مردم بوشهر و بندر لنگه و دیگر شهرهای پارس تا حدود 80 سال پیش به نام «گَپ سَبزو» به معنای «سبزه‌زار بزرگ» شناخته می‌شد و یا در اسناد تاریخی از آن با نام «بوموو» یاد کرده ­اند که از دو بخش بوم و اوو یا آب تشکیل شده و به صورت بومُف معرّب شده است. (منبع: سایت تحلیلی خبری اعتدال. به نقل از مهر)