«شباویز» یا «مُرغِ حق» در شب خودش را به یک پا می‌آویزد و معمولاً همۀ شب را بی‌حرکت و خاموش روی شاخه‌ها می‌نشیند و هر از گاهی با صدایی لرزان، خاموشیِ شب را می‌شکند. صدای پرنده به‌گونه‌ای است که برخی گمان می‌کنند «حق، حق» می‌گوید.