در زبان عربی بسیاری نام­های غیر عربی دارای «ت» را با «ط» نوشته­ اند و دلیلی ندارد که ما هم در فارسی چنین کنیم؛ مثال: طاجیکستان، إیطالیا، طوکیو، طهران

نام «توسی» در خواجه نصیر الدین توسی با «ت» درست است؛ امّا در عربی به صورت «طوسیّ» معرّب شده است. حرف «ط» ویژۀ کلمات دارای ریشۀ عربی است و نام شهر توس، نامی فارسی است.