آوی سنت جامۀ دانش آموختگان (فارغ التحصیلان) در مراسم پایان دوره تحصیلات عالیه همان جامۀ ابوعلی سینا است.
گاهی یک نـماد فرهنگی از جایی رشد می کند سپس فراگیر میگردد. واژه، فرهنگ، باور، فنآوری و بسیاری از چیزها از جایی به جای دیگر در حال حرکتند.
این نام چیزی شبیه نام ابوعلی سینا در زبانهای غربی است. این جامه همان لباس بوعلی سیناست. همان جامۀ گشاد و همان دستار ایرانیان خراسان که به شکل کتاب برای آسانی درآمده است. دانشآموختگان خارجی (فارغ التحصیلان) یک لباس بلند مشکی بر تن میکنند و یک کلاه چهارگوش که از یک گوشۀ آن یک منگوله آویزان است بر سر می نهند سپس لوح فارغ التحصیلی را میخوانند.
«آوی سنت» دگرگون شدۀ «ابو سینا» است.
آنان به گرامیداشت «آوی سنت» که همان «ابن سینا»ی ایرانی است جامه بلند رداگونه می پوشند، آن کلاه هم نشانۀ همان دستار است ولی کمی فانتزی شده و منگولۀ آن نـمادی از گوشه دستار خراسانی که ایرانیان در گذشته دور از گوشه دستار آویزان میکردند و به دوش می انداختند.
برخی این جامه را نـماد غربزدگی می انگارند و میگویند این جامۀ کشیشان است.
