واژۀ «عَقْل» در لغت به معنای «بستن» و همخانواده با «عِقال» است. عَقَلَ الْبَعیرَ. یعنی زانوی شتر را بست. عَقَلَ ـِـُ عَقْلاً. گویی که عقل آدمی را مقیّد میکند که برخی کارها را انجام ندهد.[1]
[1] «عِقال» ریسمانی است که با آن ساقِ شتر را میبندند. (زانوبند شتر) و همچنین نامِ رشتهای پشمی یا ابریشمی است که روی کوفیه (چپیه) بر سر میبندند و در عامیانه «عِگال» میگویند.
