آباده طِشَک شهری در استان فارس است. روستای طشک از روستاهای قدیمی این منطقه میباشد و دریاچۀ زیبای طشک در این بخش قرار دارد. در لغتنامۀ دهخدا چنین آمده است: آبادۀ طِشَک بخشی از ولایات خمسۀ فارس است و آن را به مناسبت یکی از قرای آن که طشک نام دارد آبادۀ طشک خوانده اند تا از آبادۀ اقلید ممتاز باشد. ازآنجا که حرف «ط» ویژۀ واژه های عربی است نه فارسی؛ پس نوشتن طِشَک با ط غلط رایج است و تِشَک درست است و شاید طِشَک نوشته اند که با تُشَک اشتباه نشود. تِش به معنای تشنه است. پیدا نیست اصل واژه تِش بوده یا تَش. تِش کوتاه شدۀ تشنه و تَش آتش است.
در لغتنامۀ دهخدا دربارۀ تِش چنین آمده است: تِش عطش و تشنگی را گویند. (برهان) (ناظم الاطبّاء). تشنگی. (جهانگیری) (رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج). دکتر معین در حاشیۀ برهان آرد: به معنای تشنه. اوستا، ترشنه
تِشَک به معنای جای تشنه است.
در لغتنامۀ دهخدا دربارۀ تَش نیز چنین آمده است: تَش آتش را گویند که عربان نار خوانند. (برهان). آتش. (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء):
از آن پس نَـبُـد زندگانیْش خْوَش ز تیمار زد بر دلِ خویش تَـش فردوسی
امّا تَشَک شاید اشاره به آتشکده باشد.
