اسم مثنی بر دو شخص یا چیز دلالت می‌کند به عنوان مثال:
کتابانِ: دوکتاب (یک کتاب و یک یک کتاب دیگر).
اما «قمرانِ» به معنای یک ماه و یک ماه دیگر نیست. بلکه در ادبیات عرب منظور از قمران، (ماه و خورشید) است.
به این نوع اسم ها در زبان عربی «ملحقات به مثنی» گفته می شود:
- الثقلان : الإنس والجان
-الوالدان : الأَب و الأُم.
-الداران : الدنیا و الآخرة.
-العشاءان : المغرب والعتمة.
-الأصغران : القلب واللسان.
-الأصفران : الذهب والزعفران.
- الحَسَنَان : الحسن والحسین.
- الحُسْنَیان : النصر والشهادة
سلام علیکم. در ملحقات به مثنی، باید در مفرد دو معنای متفاوت و دو لفظ باشد، نه اینکه دو مصداق متفاوت از یک معنا و یک لفظ. مثلاً الرجلان(دو مرد) که یکی علی باشد و یکی حسن، باعث نمی‌شود که بگویید الرجلان ملحق به مثنی است. الرجلان واقعاً مثنی است. الحُسنَیان، مفردش الحُسْنیٰ هست نه النصر یا الشهادت. نصر و شهادت، دو مصداق از الحسنی هستند. همین طور الاصفران و الاصغران.