«سَـ» و «سَوفَ» دو حرف استقبال هستند که بر سر فعل مضارع می آیند. مشهور است که «سَـ» برای آیندۀ نزدیک و «سَوفَ» برای آیندۀ دور است؛ امّا این نکته قطعی و دقیق نیست.
ترجمۀ آیۀ ﴿کَلّا سَوفَ تَعلَمونَ ثُـمَّ کَلّا سَوفَ تَعلَمونَ﴾ این است:
نه چنین است، به زودی آگاه میشوید. [1] سپس نه چنین است. به زودی آگاه میشوید.
در قرآن ﴿ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ﴾ نیز آمده است. سوف تعلمون را میتوان به دو صورت معنا کرد:
به زودی میدانید، خواهید دانست.
[1] ترجمۀ فولادوند
باز هم نه چنین است، زودا که بدانید.
ترجمۀ مجتبوی
باز چنین نیست [که مىپندارید]، بهزودى خواهید دانست.
ترجمۀ مشکینی
آرى چنین نیست، بهزودى (در روز جزا) خواهید دانست.
ترجمۀ بهرام پور
باز چنین نیست، [که مىپندارید] به زودى خواهید دانست.
