ایرانیان پنج حرف «گ چ پ ژ ڤ» را به الفبایی که در دورۀ اسلامی جایگزین خطّ اَوِستایی و خطّ پَهلَوی شده بود، افزودند. حرف «ڤ» فاء اَعجَمی نام داشت و صدای «V» در انگلیسی را داشت. در خطّ کنونی فارسی شُکوه (دارای صدای کشیدۀ ـو) و شِکْوه (دارای صامت وْ) یک گونه نوشته می‌شوند. اگر فاء اعجمی که در سدۀ چهارم و پنجم بود، هنوز به کار می‌رفت، امروزه «شِکْوه» را «شِکڤه» می‌نوشتیم.
- اسکل یا اسکول یعنی چه؟
- ترجمه نوحه تزورونی باسم کربلایی
- بنات چه جمعی است؟
- معنای ماکو در لهجه عراقی
- ریشۀ نام اردبیل
- ریشه یابی « دَمت گَرم ! » :
- معنای اصطلاح «سالبه به انتفاء موضوع» چیست؟
- ترجمه ترانه میرزا کوچک خان برای آشنایی با زبان گیلکی
- ریشه واژه الکی
- آشنایی با چند نام دخترانه به زبان عـِـبری