ریشۀ واژۀ قاری
«قاری» واژه‌ای عربی به معنای «خواننده» است. ریشه‌اش از (قَرَأَ – یَقْرَأُ – قِراءَةً) است.
قاری در اصل قاریِ قرآن به معنای خوانندۀ قرآن می‌باشد.
امّا قاری نادرست است. قارئ درست است. یعنی حرف چهارم همزه (ء) است نه (یـ).
به نادرست قاری نوشته شده. شاید به این دلیل که تایپیست‌ها بلد نبودند واژۀ (قارئ) را درست تایپ کنند.
شاید نیز برای سادگیِ خوانشِ آن (قارئ) به (قاری) دیگرگون شده است.
