پژوهشگران اُسکو یا اُسکویه را با شهر اوشکایای کهن یکی می­دانند. از نوشته­های آشوری بر می­آید که اوشکایا شهری دارای قلعه و در دامنۀ کوه سهند بوده است. حمدلله مُستوفی در سدۀ هشتم اسکویه یا اسکو را یکی از روستاهای بزرگ ناحیه باویل رود دانسته است.

بر پایۀ سنگنبشتۀ شاه آشور «سارگُن دوم» در حملۀ او به «اورارتو»، «اوشکایا» بدون جنگ به تصرّف آشور درآمد و با چند روستای پیرامون آن آتش زده شد. دربارۀ ریشۀ نام آن پژوهش کم انجام شده است و به راستی پیدا نیست ریشه­اش چیست و نظریّات گوناگونی درباره­اش گفته می­شود:

  1. اوش یا اوچ در زبان ترکی به معنای سه و کایا طا قایا به معنای تخته سنگ است. پس اُسکو یعنی سه تخته سنگ.
  2. اوست یا اوس که در تلفّظ فارسی اُس گفته شده است به معنای بالاست و کوی همان کوی و برزن است؛ پس اوس کوی یعنی محلّۀ بالا.