, «مَن زَرَعَ الْعُدوانَ حَصَدَ الْـخُسرانَ.» أمیرُ الْمؤمنین علیّ 7

دو ترجمه برایش درست است.  

هرکس دشمنی کاشت، زیان درو کرد.  و هرکس دشمنی بکارد، زیان درو می ­کند.

در چنین حالتی می­ توان از دانش ­آموز پرسید کدام ترجمه بهتر است؟ امّا تأکید بر اینکه ترجمۀ ماضی حتماً باید مضارع التزامی باشد ضرورت ندارد. همان طور که می­شود معنای فعل ماضی را در جملۀ عربی «مَن زَرَعَ الْعُدوانَ حَصَدَ الْـخُسرانَ.» به صورت زمان حال در نظر گرفت، در جملۀ فارسی «هرکس دشمنی کاشت؛ زیان درو کرد.» نیز همین کار را می ­توان انجام داد.

حتّی گاهی فعل ماضی محقّق الوقوع است؛ مثلاً به کسی می ­گوییم: «زودتر بیا» و او در حالی که هنوز نیامده است می ­گوید: «آمدم.»