شَمال و جَنوب و شرق و غرب واژه‌های عربی‌اند. نام فارسیِ آنها به ترتیب اَپاختَر، نیمروز، خْوَرآسان و خْوَروَران است.
امروزه اپاختر به باختر تبدیل شده و معنای غرب گرفته و خوروران، نخست خاوران سپس خاور شده و معنایش واژگون شده است.
خورآسان یعنی خورآیان و به ریختِ خُراسان نام استان شده است. آس در زبان پهلوی به معنای آمدنِ خورشید است.
فخرالدین اسعد گرگانی در ویس و رامین درباره‌ی خراسان چنین سروده است:
زبان پهلوی هر کو شناسد
خراسان آن بوَد کز وی خور آسد
خورآسان را بود معنیٰ خورآیان
- اسکل یا اسکول یعنی چه؟
- ترجمه نوحه تزورونی باسم کربلایی
- معنای ماکو در لهجه عراقی
- بنات چه جمعی است؟
- ریشۀ نام اردبیل
- اصطلاحات عامیانۀ میان جوانان
- فرهنگ لغت جَهرُمی
- معنای اصطلاح «سالبه به انتفاء موضوع» چیست؟
- ریشه یابی « دَمت گَرم ! » :
- ترجمه ترانه میرزا کوچک خان برای آشنایی با زبان گیلکی