شمال، جنوب، شرق و غرب به فارسی

شَمال و جَنوب و شرق و غرب واژه‌های عربی‌اند. نام فارسیِ آنها به ترتیب اَپاختَر، نیمروز، خْوَرآسان و خْوَروَران است.
امروزه اپاختر به باختر تبدیل شده و معنای غرب گرفته و خوروران، نخست خاوران سپس خاور شده و معنایش واژگون شده است.
خورآسان یعنی خورآیان و به ریختِ خُراسان نام استان شده است. آس در زبان پهلوی به معنای آمدنِ خورشید است.
فخرالدین اسعد گرگانی در ویس و رامین درباره‌ی خراسان چنین سروده است:
زبان پهلوی هر کو شناسد
خراسان آن بوَد کز وی خور آسد
خورآسان را بود معنیٰ خورآیان