ریشۀ واژۀ فَرسَنگ
شاید فرسنگ، پیوند دو بخشِ «فَر» به معنای «فراوان» و «سنگ» باشد. «فَرَه» در زبان کُردی بدین معنا کاربرد دارد. فَرزان نیز به معنای بسیار دانا از ریشۀ «فَر + زان» است. شاید در گذشته برای مسافران سازه‌ای (مانند برج) از سنگِ فراوان می‌ساختند تا راه را گم نکنند و این سازه‌ها در فاصله‌های دور از هم بوده است.
درود استاد. جایی خواندم فرسخ، در اصل پرسنگ بوده. پرسنگ هم مخفف پارسنگ است. شاید به پاره سنگ اشاره دارد چون در قدیم با پرتاب پاره سنگ، فاصله‌ها را مشخص می‌کردند.