ریشۀ نامگذاریِ بینی:👃
بینی گفته‌اند؛ زیرا تنها اندامی از سر است که می‌توانی آن را ببینی.
دَماغ دگرگون‌شدۀ «دَماک» است؛ یعنی اندامِ دم و بازدم.
پسوند «اک» افزون بر «دماک» در واژگانِ «پوشاک»، «خوراک»، «نوشاک: نوشیدنی‌ها» و «گُستراک، گستردنی‌ها» یافت می‌شود.
در کُردی «لوت، لۊت» (روت) گفته‌اند؛ زیرا «لوت» یعنی «لُخت» و این اندام بی‌مو یا کم‌مو است. دشت یا کَویرِ لوت نیز به همین معناست.
در گویش لَکی «پِت» گفته‌اند. «پت» کج است و بینی نیز کج است. «پِت» در نام روستای زیبای «پِترود، پِطرود» در جویبار مازندران نیز دیده می‌شود. «پِطرود» یعنی رودِ کج.
در عربی فصیح «أَنْف» و در عربی عامیانۀ حوزۀ خلیج فارس «خَشِم» می‌گویند.
برخی واژه‌شناسان واژۀ «آنفلوآنزا» را دیگرگون‌شدۀ «أَنْفُ الْعَنْزَة» می‌دانند. (أنف العنزة =» آنفلوآنزا)🐐
زیرا که بینیِ شخصِ دچارشده به این بیماری همچو بینیِ بُز می‌شود.
دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها. عادل اشکبوس. انتشارات مدرسه
