مُعَمّا یک واژۀ دارای ریشۀ عربی است. البتّه معمّا در عربی لُغَز یا حَزّورة گفته می شود.
کلمۀ معمّا فقط ریشۀ عربی دارد. اصل این کلمه مُعَمّی است.
أعمی یعنی کور و مؤنث آن عَمیاء است.
مُعَمَّی یعنی کور شده
یعنی چیزی که گویی کور شده و ناپیداست.
برابر نهاد این واژه در پارسی چیستان است.