«جَعَلَ» به معنای «گذاشت، قرار داد» است. شاید انتقاد شود که بهتر بود دانشآموز با فعل «وَضَعَ» آشنا میشد نه فعل «جَعَلَ»؛ امّا فعل «وَضَعَ» معتلّ مثال است و در مضارع آن حرف «واو» حذف میشود. از سوی دیگر این فعل در قرآن، روایات و احادیث کاربرد بسیار دارد.
مثال از قرآن که فعل «جَعَلَ» به معنای «وَضَعَ» به کار رفته است:
﴿فَلَمّا ذَهَبوا بِهِ وَ أَجْمَعوا أَنْ یَجْعَلوهُ فی غَیابَتِ الْجُبِّ ...﴾ یوسف: 15
پس وقتی او را بردند و همداستان شدند تا او را در نهانخانۀ چاه بگذارند.
در گویش عامیانه به جای آن «خَلَّی» یا «حَطّ» به کار میرود؛ مثال:
ترجمۀ «اینجا قرار بده» به عربی فصیح میشود «ضَـعْ هُنا» یا «اِجعَلْ هُنا»؛ امّا به عربی حجازی «حُطّ هینا»، به عربی عراقی «خَـلّـی اِهْـنا» و به عربی شامی «خَـلّـی هون» میشود.
